Ποίματ@ Δέντρα

Πάνος Ιωαννίδης

Δέντρα

υπάρχουν

δέντρα που γυρεύουν δάκρυα

δέντρα που φοβούνται τη βροχή

φυτρώνουν

δέντρα που ξεχνάνε τους καρπούς τους

δέντρα που σβήνουν τη φωτιά

τα πιο γεμάτα κάνουν πέρα

δρόμοι για να περάσουν

τα πιο λοξά σε προσπερνούν

για να σε αγαπήσουν αργότερα

με συναντάν

χαμένοι φίλοι ένα λαμπρό ξημέρωμα

πλανημένες γυναίκες το Μεγάλο Σάββατο

με ξεχνάν

αποδημητικά πουλιά που δεν χόρτασαν

κλεμμένα βιβλία που δεν διαβάστηκαν

μια βόλτα γεμάτη δέντρα η ζωή μου

πάνω στις  κοιλάδες του αόρατου βλέμματος σου