Αναγνώσεις: Ο Κρυφός Πυρήνας των Ερυθρών Ταξιαρχιών

Δημήτρης Μαμαλούκας, Ο Κρυφός Πυρήνας των Ερυθρών Ταξιαρχιών (Κέδρος)

από τον Πάνο Ιωαννίδη

Για ποιους λόγους δημιουργείται η πολιτική αντίσταση απέναντι σε κάθε λογής εξουσία; Υπάρχει διαδρομή εξάρτησης στις πολιτικές μας επιλογές ή είναι εντελώς αυθαίρετες; Και αν υπάρχει πως δημιουργείται το φαινόμενο που έχει χαρακτηριστεί ως πολιτική τρομοκρατία;

            Το μυθιστόρημα του Δημήτρη Μαμακλούκα, Ο Κρυφός Πυρήνας των Ερυθρών Ταξιαρχιών, (Κέδρος), διερευνά τα προαναφερόμενα ερωτήματα δίχως να προσφέρει σαφείς απαντήσεις. Αντιθέτως αφήνει στο αναγνωστικό κοινό να βγάλει τα λογοτεχνικά συμπεράσματα του. Ή για να το θέσω καλύτερα, η ιστορία και η πλοκή της συνιστούν ίσως την καλύτερη αφήγηση σχετικά με τα αίτια και τα αιτιατά του φαινομένου.

            Το στόρι βασίζεται στην εξαφάνιση του Αλεσάντρο, ενός φοιτητή πολιτικών επιστημών στο πανεπιστήμιο της Μπολόνια και στις αλυσιδωτές αντιδράσεις που προκαλεί. Η μητέρα του Κιάρα ζητάει τη βοήθεια των δύο κολλητών ντετέκτιβ, του Γκαμπριέλε Αμπιάτι και του Νικόλα Μιλάνο, γνωστών και μη εξαιρετέων μπον βιβέρ, ηρώων του συγγραφέα που έχουν εμφανιστεί και στο βιβλίο του Η Χαμένη Βιβλιοθήκη του Δημητρίου Μόστρα. Παράλληλα στο παιχνίδι της αναζήτησης μπαίνει και ο Ντίνο Μπατάλια, γνωστός συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων που έχει στερέψει από έμπνευση. Καθώς η αναζήτηση του Αλεσάντρο προχωρά, αναδεικνύονται μια σειρά από ευρήματα τα οποία συνδέουν το χθες με το σήμερα και συνάμα όλους τους ήρωες με ένα όχι και τόσο μακρινό παρελθόν.

            Η αφήγηση είναι πολυεπίπεδη υπό την έννοια ότι ο συγγραφέας εστιάζει σε κάθε έναν από τους ήρωες αναζητώντας τη δική του αλήθεια. Η ντελικάτη αισθητική των περισσότερων ηρώων ταιριάζει άψογα με την στρωτή γλώσσα του συγγραφέα. Η ανατροπή που επέρχεται στο τέλος μας θυμίζει μια από τις βασικές αλήθειες του noir πως τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται.